Wzmocnić łąki po pierwszym pokosie

Utrzymanie wysokiej żyzności gleby zapewnia mniejsze wahania rocznego plonu łąk. Niedobór azotu i potasu ogranicza wzrost i wielkość liści traw oraz ich zdolność do fotosyntezy, a także redukuje liczbę rozwijających się pędów, skutkując zmniejszonymi plonami.

Po zbiorze pierwszego pokosu i wysileniu produkcyjnym łąk, azot jest niezbędny dla odrastania roślin, głównie traw. Zastosowany w formie azotanowej może być wykorzystany przez rośliny już po kilku dniach, pod warunkiem dobrego uwilgotnienia gleby. Nieodzownym składnikiem wspomagającym pobieranie azotu jest potas. Jednak aplikowanie zbyt dużych dawek nawozów może się okazać mało efektywne oraz niekorzystnie wpłynąć na skład botaniczny runi i pogorszyć wartość pokarmową zielonki. Z kolei zbyt niskie dawki w okresie tworzenia drugiego pokosu, zwłaszcza zastosowane w gorszych warunkach wilgotnościowych, mogą zagłodzić ruń.

Pierwszego nie opóźniać

Szybkość wzrostu i rozwoju traw po zbiorze pierwszego odrostu w dużym stopniu zależy od temperatury gleby i powietrza. W ciepłych, ale i dostatecznie wilgotnych stanowiskach, przyrost zielonej masy jest bujniejszy i szybszy. Wtedy też więcej azotu z gleby pobierają trawy, zwłaszcza gatunki nitrofilne (kupkówka pospolita, kostrzewa łąkowa, kostrzewa trzcinowa, mozga trzcinowata, życica trwała).

W Europie Zachodniej jako optymalny termin pierwszego koszenia runi łąkowej na kiszonkę przyjmuje się plon 25-30 dt/ha suchej masy. Najbardziej dynamiczne i największe przyrosty plonu suchej masy traw następują w maju. Możliwości plonotwórcze runi łąk odpowiednio nawożonych są w tym okresie duże, jednak znacznie mniejsze niż najplenniejszych gatunków traw wysokich uprawianych w siewie czystym.

tekst i fot. prof. dr hab. Piotr Julian Domański

Cały tekst można przeczytać w wydaniu 5/2021 miesięcznika „Nowoczesna Uprawa”