Dobrze przygotuj pole pod buraki

Ze względu na siew punktowy burak cukrowy wymaga bardzo starannego przygotowania roli do siewu. W przeciwnym razie wschody są opóźnione i nierównomierne, co ma niekorzystny wpływ na wzrost roślin, a w efekcie na plon cukru.

Burak cukrowy najczęściej uprawiany jest po zbożach, zarówno jarych, jak i ozimych. Niekiedy przedplonem jest kukurydza, ale jest to niepożądane ze względu na zwiększone ryzyko występowania zgnilizn korzeni buraka. Po kukurydzy uprawianej na ziarno na polu zostaje duża masa słomy, z której zagospodarowaniem część rolników ma problemy. Poza tym stanowisko po kukurydzy jest silnie wyczerpane ze składników pokarmowych.

Burak po międzyplonach

Aby wywiązać się z obowiązku zazieleniania, wielu producentów jest zmuszonych do uprawy międzyplonów, a przede wszystkim międzyplonów ścierniskowych. W literaturze wskazuje się na wiele ich zalet: dostarczanie materii organicznej, wzbogacanie gleby w azot, o ile w ich skład wchodzą gatunki bobowate, ograniczanie erozji wodnej i wietrznej itp. Zwracam jednak uwagę, że ich wysiewanie w warunkach suszy, która w ostatnich latach występuje coraz częściej, to sztuka dla sztuki – nie przynosi żadnych korzyści i jest jedynie wywiązywaniem się z obowiązku prawnego. Kilkuletnie badania własne nad wpływem uprawy mieszanek w międzyplonie ścierniskowym w stanowisku pod burak cukrowy dowiodły, że zużywają one olbrzymie ilości wody i w ten sposób niekorzystnie oddziałują na jego plonowanie. Szczególnie niekorzystny efekt obserwowano w przypadku gorczycy białej oraz buraka cukrowego w sezonie wegetacyjnym podczas niedostatecznych opadów. Współczynnik transpiracji dla buraka cukrowego wynosi 400, co oznacza, że do wyprodukowania 1 kg suchej masy musi pobrać 400 l wody. W połączeniu z dużą ilością wytwarzanej biomasy sprawia to, że jego potrzeby wodne są bardzo duże. Międzyplony były likwidowane jesienią orką przedzimową. Wyniki te podważają wcześniejsze wyniki badań, które sugerowały, że co prawda uprawa międzyplonów powoduje znaczne zubożenie gleby z wody i ma niekorzystny wpływ na uprawiane po nich oziminy, ale nie ma wpływu na następujące po nich rośliny jare.

Wyniki badań własnych przeprowadzonych w kilku lokalizacjach w południowym i południowo-wschodnim rejonie kraju we współpracy ze spółką Südzukcer dowiodły korzystnego wpływu uprawy buraka cukrowego w mulczu ze słomy.

tekst i fot. dr hab. inż. Arkadiusz Artyszak, prof. SGGW

Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie

Cały tekst można przeczytać w wydaniu 03/2022 miesięcznika „Nowoczesna Uprawa”