Jesienne zabiegi w rzepaku bez nowości

Najbliższy sezon przedwschodowego odchwaszczania rzepaku ozimego w dalszym ciągu bez nowych substancji czynnych. Niektóre z nich, do tej pory stosowane osobno, będzie można aplikować łącznie.

Przygotowana w końcu lata gleba pod siew rzepaku to dobre warunki także dla wschodów chwastów. Na polach oprócz typowych gatunków jarych, w zależności od stanowiska, jesienią można się spodziewać znacznej liczby wschodów chwastów zróżnicowanych pod względem botanicznym. Nieliczne wymarzną, pozostałe, zwłaszcza zimujące, będą konkurowały z rzepakiem od momentu wschodów aż do końca wegetacji. Pozostawienie ich na polu może zagrozić poważną konkurencją, wpłynąć na osłabienie kondycji rzepaku, a w efekcie nawet na słabsze przezimowanie i obniżenie plonu.

Pomocne mieszaniny

Do doglebowego odchwaszczania rzepaku można zastosować osiem substancji czynnych. Nanoszone pojedynczo ograniczają skuteczność kilku gatunków chwastów. Aplikacja mieszanin pozwala na wyeliminowanie wszystkich lub prawie wszystkich gatunków dwuliściennych. Najbardziej popularną mieszaniną jest połączenie chlomazonu z metazachlorem. W tym celu wykorzystywanych jest wiele mieszanin zbiornikowych i kilka preparatów stanowiących mieszaniny fabryczne. Obie substancje czynne są także zalecane w mieszaninach trójskładnikowych, uzupełnionych np. dimetanamidem-P lub napropropamidem.

Innym rozwiązaniem jest mieszanina chinomeraku i dimetenamidu-P. Obie substancje są zarejestrowane tylko do łącznych zabiegów lub w kombinacjach z innymi substancjami czynnymi. Dwie lub jedna z nich są również komponentami uniwersalnych mieszanin trójskładnikowych. Do nowszych w tej grupie preparatów można zaliczyć Triclo (chinomerak + chlomazon + metazachlor). Coraz większą rolę w doglebowym odchwaszczaniu rzepaku odgrywa napropamid. W przypadku pojedynczo stosowanego preparatu Devrinol 450 SC została rozszerzona rejestracja o możliwość zabiegów wykonywanych przed siewem lub po nim, ale bez mieszania z glebą.

tekst i fot. inż. Adam Paradowski

Cały tekst można przeczytać w wydaniu 08/2022 miesięcznika „Nowoczesna Uprawa”