Biostymulatory wspierają wzrost kukurydzy

Aby sprostać rosnącemu zapotrzebowaniu na żywność oraz zadbać o jakość środowiska naturalnego w ostatnim dziesięcioleciu, na całym świecie zarówno wśród naukowców, jak i rolników wzrosło zainteresowanie wykorzystaniem biostymulatorów, szczególnie bazujących na mikroorganizmach glebowych stymulujących rozwój roślin.

Plant Growth-Promoting Bacteria (PGPB) to grupa bakterii, które wykazują niezwykłe zdolności do stymulowania wzrostu i rozwoju roślin. Działają jak naturalne biostymulatory, poprawiając pobieranie składników odżywczych i zwiększając odporność roślin na czynniki stresowe, takie jak np.: susza, zasolenie, choroby i szkodniki. Te mikroskopijne organizmy, które żyją w symbiozie z korzeniami roślin, wpływają korzystnie na ich wzrost, zawartość chlorofilu, zdrowotność i wydajność. Dzięki temu rośliny są bardziej odporne na ekstremalne warunki środowiskowe, choroby i inne szkodliwe czynniki. Bakterie te, znane jako: Azotobacter, Bacillus, Mesorhizobium, Paenibacillus, Pseudomonas, Rhizobium, Serratia, wchodzą w skład ekosystemu glebowego, oddziałując na rośliny wielotorowo. Jednym z kluczowych mechanizmów pozytywnego wpływu bakterii stymulujących wzrost roślin jest zdolność do wytwarzania fitohormonów (auksyn, cytokinin i giberelin), które korzystnie wpływają na wiele procesów życiowych roślin, w tym: kiełkowanie nasion, rozwój systemu korzeniowego, wzrost łodyg, proces kwitnienia oraz zawiązywanie owoców. Ponadto niektóre z bakterii produkujące enzym nitrogenazy zdolne są do przekształcania azotu atmosferycznego w formę przyswajalną dla roślin. Wiadomo, że azot jest jednym z najważniejszych składników odżywczych niezbędnych do wzrostu wszystkich organizmów żywych. Pomimo dużej jego zawartości w atmosferze ziemskiej (ok. 78%), pozostaje on niedostępny dla roślin, ponieważ nie są one w stanie samodzielnie przekształcić azotu atmosferycznego w formę przyswajalną, aby wykorzystać go do budowy własnych tkanek. PGPB przynoszą jeszcze inne korzyści roślinom. Są zdolne do rozpuszczania pierwiastków, takich jak np.: fosfor, wapń, cynk czy żelazo, co ułatwia roślinom przyswajanie tych ważnych składników pokarmowych. Te mikroelementy są potrzebne roślinom do budowy struktury komórkowej, podziału komórek, aktywacji enzymów, fotosyntezy i ogólnego zdrowia roślin. Utrzymanie odpowiedniego poziomu tych mikroelementów w glebie i zapewnienie ich pobierania przez rośliny ma kluczowe znaczenie dla wzrostu i rozwoju, zdrowia, wydajności roślin, poprawy jakości plonów.

mgr Iryna Kulkova

Instytut Technologiczno-Przyrodniczy – PIB w Falentach

prof. dr hab. Piotr Szulc

Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu

fot. Szulc

Cały tekst można przeczytać w wydaniu 11-12/2023 miesięcznika „Nowoczesna Uprawa”