Błędy w agrotechnice kukurydzy

Dążąc do maksymalnego wykorzystania potencjału plonotwórczego kukurydzy, należy dobrze przygotować się do uprawy, wykonać ją terminowo i starannie. Popełniane błędy sporo kosztują.

Pod uprawę kukurydzy przeznacza się obecnie coraz większy areał, co sprawia, że obok ozimych form zbóż oraz rzepaku roślina ta jest jedną z najważniejszych i najczęściej uprawianych w Polsce.

Wybrać odpowiednie stanowisko

Pierwszym elementem uprawy kukurydzy jest wybór stanowiska. Nie sprawia on problemów, gdyż kukurydza nie ma dużych wymagań glebowych. Uprawiać można ją zarówno na glebach żyznych, jak i lekkich mniej zasobnych. Jednak najlepszymi stanowiskami pod uprawę kukurydzy są te o dużej pojemności wodnej i cieplnej. Nie należy zakładać plantacji na glebach podmokłych, zimnych, bardzo ciężkich i ilastych, a także na stanowiskach suchych oraz piaszczystych. Pod uprawę kukurydzy nadają się gleby z różnych klas bonitacyjnych. Choć odczyn nie odgrywa dużej roli w uprawie kukurydzy i toleruje ona gleby lekko kwaśne, obojętne oraz zasadowe, to najkorzystniejsze są te o odczynie obojętnym. Wraz z obniżaniem odczynu zmniejszają się plony ziarna kukurydzy oraz w podobnym stopniu plony zielonej masy. Przy pH 5,5 można się spodziewać obniżki plonów rzędu 15%, natomiast przy pH 4,5 nawet 40%. Badania IUNG – PIB w Puławach wykazały, że można zwiększyć plon kukurydzy nawet o 60%, wapnując glebę bardzo kwaśną.

Dobrze ulokować w płodozmianie

Kolejnym elementem uprawy kukurydzy jest odpowiednie umiejscowienie jej w strukturze zasiewów. Jest ona mało wymagająca w stosunku do przedplonu. Z powodzeniem można ją uprawiać zarówno po zbożach, jak i roślinach okopowych. Układ płodozmianowy zależy przede wszystkim od żyzności gleby oraz specyfiki danego gospodarstwa. Na glebach żyznych kukurydza powinna być uprawiana po zbożach, gdy od stosowania obornika minęło kilka lat. Na takich stanowiskach kukurydza dobrze sobie poradzi. Natomiast na glebach słabszych, mniej żyznych, kukurydza powinna być uprawiana po roślinach okopowych czy bobowatych. Ważne jest, aby od nawożenia organicznego nie minęło więcej czasu niż 2-3 lata. Kukurydzę można także uprawiać na pełnej dawce obornika czy stosując inne nawozy naturalne,
np. gnojowicę.

Uprawę gleby uzależnić od przedplonu

Uprawa gleby przygotowująca stanowisko pod siew kukurydzy w dużym stopniu uzależniona jest od przedplonu. W przypadku uprawy po zbożach, aby przełamać niekorzystny zbożowy płodozmian, przygotowania do siewu należy rozpocząć bezpośrednio po żniwach od wykonania zespołu uprawy pożniwnej. Uprawa taka przerwie parowanie, zagospodaruje resztki pożniwne, przyspieszy ich rozkład, a także pobudzi nasiona chwastów do kiełkowania, niszcząc wschodzące rośliny podczas kolejnych zabiegów uprawowych. W przypadku uprawy kukurydzy po innych roślinach przedplonowych rodzaj pierwszych zabiegów przygotowujących stanowisko zależy od ilości resztek pożniwnych i przedplonu.

tekst i fot. prof. dr hab. Piotr Szulc

Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu

Cały tekst można przeczytać w wydaniu 11-12/2024 miesięcznika „Nowoczesna Uprawa”