Burak lubi bor

Plantatorzy buraków cukrowych chcący uzyskać wysokie plony korzeni i cukru muszą traktować równorzędnie potrzeby pokarmowe tej rośliny względem mikro- i makroskładników.

Pomimo że zapotrzebowanie na mikroskładniki nie jest liczone w dziesiątkach kilogramów na hektar, to jednak stosunkowo niewielkie ilości mają wpływ na wzrost i rozwój roślin oraz ich plonowanie.

Dawki nawozów mikroelementowych powinno się regulować przy uwzględnieniu zasobności gleby w składniki pokarmowe, sposobu uprawy, warunków pogodowych oraz spodziewanego plonu. Plonotwórcze działanie mikroskładników ujawnia się w sytuacji skrajnego ich niedoboru oraz wysokiego poziomu produkcji. Badania przeprowadzone przez IUNG-PIB w Puławach we współpracy z Krajową Stacją Chemiczno-Rolniczą (2012) wskazują, że 75% gleb w Polsce charakteryzuje się niedostateczną zawartością boru, a 40% gleb jest ubogich w miedź. Prawidłowe zaopatrzenie roślin w mikroskładniki jest bardzo ważne, ponieważ ich naturalne zasoby w glebach nie są wystarczające dla pokrycia wysokoplonujących odmian buraków cukrowych.

Funkcje mikroskładników w roślinie są bardzo złożone, lecz generalnie ta grupa składników mineralnych decyduje o wykorzystaniu azotu w warunkach intensywnej uprawy roślin. Mikroelementy kontrolują gospodarkę azotową buraków, która przejawia się zarówno wzrostem plonów korzeni, jak i większą w nich zawartością cukru.

prof. UPP dr hab. Renata Gaj

Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu

fot. Artyszak

Cały tekst można przeczytać w wydaniu 06/2020 miesięcznika „Nowoczesna Uprawa”