Cenne wnioski na przyszłość

Ostatniej wiosny w momencie ruszenia wegetacji panowały niekorzystne warunki do rozwoju rzepaku, ale taka sytuacja trwała z reguły krótko. Zarówno na starcie wegetacji, jak i w okresie kwitnienia oraz po nim stan zdrowotny rzepaku nie budził wątpliwości.

Szybko zapomina się o tym, co było, kiedy po ostatnich zasiewach rośliny rzepaku już w połowie października wytworzyły dorodne rozety liści. Warto jednak sobie przypomnieć, co się wydarzyło w mijającym sezonie. Jest to bowiem zasób kolejnych doświadczeń.

Bardzo sucha jesień

W ubiegłym sezonie wschody były zróżnicowane, a wpływ na taki stan rzeczy miały dwa czynniki – pogoda i stan gleby, do której siano rzepak. Panowały bowiem w tym czasie wielkie niedobry wilgoci, zarówno w powietrzu, jak i w glebie. Należy do tego dodać sposób uprawy i wybór odmiany odpornej na jedną, dwie lub więcej chorób, czy też podatnej na najgroźniejsze patogeny.

tekst i fot. prof. Marek Korbas

dr Ewa Jajor

Instytut Ochrony Roślin – PIB  w Poznaniu

Cały tekst można przeczytać w wydaniu 11-12/2019 miesięcznika „Nowoczesna Uprawa”