Dbać o zdrowie jarych

Zabieg T₁ w jęczmieniu jarym wykonuje się wcześniej niż w pszenicy. Miękkie tkanki liści jęczmienia wykazują większą wrażliwość na porażenie chociażby przez mączniaka prawdziwego.

Wśród niektórych producentów zbóż panuje przekonanie o tym, że formy jare nie chorują. Za to bardziej uszkadzane są przez szkodniki. Zarówno pszenica jara, jak też jęczmień potrzebują ochrony chemicznej przed grzybami w czasie wegetacji. Te same choroby, które powodują straty w pszenicy ozimej i jęczmieniu ozimym, występują na ich formach jarych.

Nawet na podstawie źdźbła

Pomimo krótszej wegetacji zbóż jarych grzyby chorobotwórcze potrafią zasiedlić ich korzenie i podstawę źdźbła. Problem ten nie jest łatwy do rozwiązania, bo susze wiosenne w Polsce nie należą do rzadkości. Wówczas w procesie chorobowym oprócz grzybów z rodzaju Fusarium biorą też udział Rhizoctonia cerealis i Bipolaris sorokiniana, powodujące ostrą plamistość oczkową oraz zgorzel podstawy źdźbła i korzeni. Gdy gleby są zwięzłe i dłużej utrzymują wilgoć, to w zbożach jarych, a szczególnie w pszenicy i jęczmieniu rozwija się grzyb Oculimacula spp. powodujący łamliwość źdźbła zbóż i traw.

prof. Marek Korbas

dr Joanna Horoszkiewicz-Janka

Instytut Ochrony Roślin – PIB w Poznaniu

fot. Korbas

Cały tekst można przeczytać w wydaniu 04/2019 miesięcznika „Nowoczesna Uprawa”