Decydujące tygodnie

Najważniejszą rolę w żywieniu rzepaku odgrywa azot, który jest pobierany już w temperaturze gleby nieco powyżej 0°C. Jego akumulacja w korzeniach, łodygach i liściach trwa do początku kwitnienia.

Rzepak ozimy zawiązuje plon jesienią, który wiosną z upływem każdego tygodnia zmniejsza się w wyniku niekorzystnego przebiegu pogody, niedożywienia oraz strat powodowanych przez szkodniki i choroby. Na Opolszczyźnie w połowie lutego br. na prawidłowo prowadzonych plantacjach stan rzepaku był dobry, a na polach o lepszym uwilgotnieniu bardzo dobry. Rośliny miały rozbudowane rozety liściowe i grube szyjki korzeniowe. Zgromadziły zapasy składników pokarmowych, które będą służyć do budowy łodyg, liści i kwiatostanów. Niestety, na glebach silnie przesuszonych rośliny zawiązały płytki system korzeniowy.

Nie wszędzie jest pięknie

Obok wzorowych plantacji są dość liczne pola, na których spustoszenie wyrządziły mszyca rzepakowa i śmietka kapuściana. Są również uprawy nadmiernie gęste, głównie wskutek zachwaszczenia samosiewami rzepaku.

tekst i fot. dr Władysław Kościelniak

doradca rolny

Cały tekst można przeczytać w wydaniu 03/2019 miesięcznika „Nowoczesna Uprawa”