Groźne mszyce i skrzypionki

Okres wiosennej wegetacji to czas rozpoczęcia aktywności wielu szkodników zbóż, wśród których największe znaczenie gospodarcze od lat mają skrzypionki i mszyce.

Duży udział zbóż w strukturze zasiewów oraz obecność w środowisku użytków zielonych z dominującymi gatunkami jednoliściennymi zapewniają ogromną i trwałą bazę żerową dla owadów szkodliwych, które z mniejszym lub większym nasileniem pojawiają się każdego roku. Pojaw i szkodliwość trudno przewidzieć, szczególnie w tak zmiennych i nietypowych warunkach pogodowych, jakie obserwujemy w ostatnich sezonach. Ponadto obecny sezon jest ostatnim, w którym można stosować insektycydy fosforoorganiczne, także w mieszaninach. Na pewno ograniczenie to będzie miało wpływ na nasilenie zjawiska odporności.

Stali bywalcy

W Polsce na zbożach nadal największym zagrożeniem są skrzypionki i mszyce. Najczęściej występują ich trzy gatunki: skrzypionka zbożowa, skrzypionka błękitek i nieposiadająca jeszcze polskiej nazwy, łudząco podobna do skrzypionki zbożowej – Oulema duftschmidi. Wśród mszyc największe znaczenie mają: mszyca czeremchowo-zbożowa i nieco mniej licznie występujące mszyca zbożowa oraz mszyca różano-trawowa. Co kilka lat poważne szkody w uprawie zbóż powoduje łokaś garbatek. W tym roku jego larwy lokalnie zniszczyły zasiewy zbóż ozimych, na których już w styczniu i lutym obserwowano występowanie charakterystycznych placowych „łysin”.

tekst i fot. dr Tomasz Klejdysz

Instytut Ochrony Roślin – PIB w Poznaniu

Cały tekst można przeczytać w wydaniu 05/2020 miesięcznika „Nowoczesna Uprawa”