Na wiosnę warto zastosować aminokwasy

W celu szybkiej regeneracji i wzrostu warto wiosną wspomóc uprawy ozime preparatami aminokwasowymi. Współczesne, wydajne odmiany wymagają wielokierunkowego wsparcia, które pozwoli wykorzystać ich potencjał plonotwórczy. Aminokwasy w roślinach pełnią wiele ważnych funkcji: są składnikami budulcowymi białek, peptydów, fitohormonów, enzymów i innych substancji o charakterze budulcowym i regulacyjnym. Z tego powodu każda sytuacja utrudniająca ich syntezę lub transport może mieć negatywne przełożenie na plonowanie. Podstawowe pytanie producentów dotyczy terminów, w których należy stosować preparaty biostymulujące na bazie aminokwasów. Najważniejsza rekomendacja jest stosunkowo prosta. Należy wspomagać rośliny przed wystąpieniem czynnika stresowego, a przede wszystkim po jego wystąpieniu oraz podczas faz krytycznych, takich jak np. intensywny wzrost. Będzie to oczywiście zależało od gatunku rośliny, terminu uprawy i przebiegu ewentualnych czynników stresowych. W przypadku podstawowych ozimin (pszenica, rzepak, żyto), które mogą być uszkadzane przez przymrozki jesienne lub mróz, pierwsze dokarmianie wykonuje się już jesienią. Pozwala to roślinom dobrze przygotować się do zimowania, zwłaszcza jeżeli siew nie był wykonany w optymalnym terminie lub wystąpiły warunki niekorzystne. Następny zabieg wykonuje się po zimie, wczesną wiosną. Może to być pierwszy zabieg pomagający w regeneracji ewentualnych uszkodzeń oraz pobudzający do rozwoju, a jednocześnie zwiększający odporność na przymrozki wiosenne. Wiosną wspomaga się te uprawy w momencie ruszenia wegetacji, tak aby jak najszybciej zregenerowały uszkodzenia. W zbożach zabieg można powtórzyć, gdy intensywnie się krzewią, a następnie w fazie strzelania w źdźbło. W rzepaku drugi zabieg zaleca się wykonać wczesną wiosną, w celu regeneracji ewentualnych uszkodzeń po zimie. Następny oprysk można wykonać przed kwitnieniem i ewentualnie powtórzyć, gdyby doszło do uszkodzeń kwiatów. W uprawie zbóż jarych pierwsze wspomaganie przeprowadza się zazwyczaj w fazie krzewienia, następne podczas strzelania w źdźbło i tuż przed kłoszeniem, żeby podnieść ich odporność na suszę oraz poprawić wypełnianie ziarna. W uprawie kukurydzy wskazane jest dokarmianie po ewentualnych stresach spowodowanych chłodem oraz 1-2 zabiegi od fazy 3-4 liści. Podobnie postępuje się w uprawie soi. Buraki i ziemniaki wspomaga się po ewentualnych stresach, spowodowanych np. chłodem czy suszą, a następnie dokarmia 2-, 3-krotnie w okresie wegetacji. Na trwałych użytkach zielonych zabieg można wykonać wczesną wiosną i po każdym pokosie. Bardzo ważną przesłanką do użycia preparatów aminokwasowych są uszkodzenia roślin spowodowane herbicydami. Preparaty aminokwasowe mogą łagodzić skutki „zatrucia” roślin i przyśpieszać regenerację tkanek, dzięki czemu rośliny szybciej podejmują normalny wzrost i rozwój.

Preparaty aminokwasowe można mieszać z większością środków ochrony roślin i typowymi nawozami dolistnymi. Roztwory z dodatkiem aminokwasów mają bardzo dobre właściwości fizyczne, lepiej rozprowadzają się po powierzchni liści, zwiększają przyczepność cieczy roboczej do liści i jej utrzymanie na roślinach, co zwiększa efektywność zabiegu.  Decydując się na wybór konkretnego preparatu, należy brać pod uwagę nie tylko ogólną zawartość aminokwasów, ale też zawartość ich frakcji klasyfikowanej jako wolne aminokwasy, czyli pojedyncze cząsteczki, które są szybciej wchłaniane i włączane w metabolizm. Z tego powodu należy analizować etykiety i pytać producentów określonych produktów. Niektóre preparaty aminokwasowe są wzbogacone w składniki pokarmowe, zwłaszcza mikroelementy.

Tabela 1. Przykładowe preparaty z aminokwasami

Źródło: opracowanie własne na podstawie ofert internetowych firm

Tabela 2. Terminy stosowania mikroelementów w uprawach rolniczych

Źródło: opracowanie własne na podstawie literatury

Autor: dr inż. Piotr Chohura, Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu