Przybywa nowych odmian pszenicy ozimej

Powierzchnia uprawy pszenicy ozimej w 2022 r. wynosiła, według danych GUS, ponad 2,3 mln ha, co oznacza wzrost w porównaniu do lat poprzednich. Jest więc rośliną o największym areale w naszym kraju. O jej dużym znaczeniu świadczy również szeroki zakres prac hodowlanych i znaczna liczba nowych rejestracji.

Na początku tego roku, po posiedzeniu Komisji ds. rejestracji odmian roślin zbożowych, decyzją dyrektora COBORU do Krajowego rejestru (KR) wpisano 18 nowych odmian pszenicy ozimej. Przeważają odmiany zagraniczne, tylko 5 pochodzi z hodowli krajowej. Na rynku nasiennym najbardziej poszukiwane są odmiany jakościowe chlebowe (grupa A), jednak wśród nowości zdecydowanie przeważają odmiany chlebowe (grupa B), których zarejestrowano 13. Należy jednak zaznaczyć, że większość nowych odmian została wpisana do KR po dwóch latach badań, stąd ich ocena wartości technologicznej nie jest ostateczna i może się zmienić. Dla tych odmian analizy będą wykonywane również po zbiorze w 2023 r. Po trzech latach badań zostały zarejestrowane odmiany RGT Taktik, SY Revolution i WPB Newton. Dla tych odmian oceny technologiczne są już ostateczne.

Postęp w plenności

W pracach hodowlanych zwraca się uwagę na wiele cech i właściwości odmian, jednak najważniejsza jest plenność, gdyż w głównej mierze decyduje o opłacalności uprawy. W tej cesze nowo zarejestrowane odmiany wnoszą istotny postęp, zwłaszcza w grupie odmian chlebowych (rysunek). Bardzo dobrze plonują odmiany: Iskra, WPB Newton, Sanseo, Kompetent i SY Revolution. Są one jednak gorzej oceniane pod względem zimotrwałości (oceny 2,5-3,5). Spośród odmian bardziej zimotrwałych dobrze plonują odmiany: KWS Lirum, RGT Kreuzer i LG Optimist. Odmiany z grupy A z reguły ustępują plennością odmianom z grupy B, co potwierdza się również w przypadku tegorocznych nowości. Spośród kreacji jakościowych najlepiej plonuje RGT Taktik, która jednak cechuje się małą zimotrwałością.

mgr inż. Andrzej Najewski

Centralny Ośrodek Badania Odmian Roślin Uprawnych w Słupi Wielkiej

fot. Fiedler

Cały tekst można przeczytać w wydaniu 06/2023 miesięcznika „Nowoczesna Uprawa”