Przygotuj pole pod jare

Jeśli tylko na danym polu nie jest planowana uprawa zbóż ozimych lub nie ma na to szans, to okres jesienny należy jak najlepiej wykorzystać na przygotowanie stanowiska pod rośliny wysiewane wiosną.

W tym roku zmieniły się przepisy dotyczące udzielania dopłat bezpośrednich i wprowadzono ekoschematy, co miało wpływ na stosowaną technologię produkcji roślin.

Więcej międzyplonów ozimych

Część rolników przystąpiła do ekoschematu rolnictwo węglowe i zarządzanie składnikami odżywczymi. Obejmuje on 8 praktyk, a jedną z nich są międzyplony ozime/wsiewki śródplonowe. Międzyplony ozime w formie mieszanek utworzonych z co najmniej 2 gatunków roślin (zbóż, oleistych, pastewnych, bobowatych drobnonasiennych, bobowatych grubonasiennych, miododajnych – z wyłączeniem mieszanki złożonej wyłącznie z gatunków zbóż) musiały być wysiane w terminie od 1 lipca do 1 października i utrzymywane co najmniej do 15 lutego następnego roku. W okresie utrzymania międzyplonu ozimego dopuszcza się jego mulczowanie, jednak nie wcześniej niż po 15 listopada. Międzyplony ozime nie mogą stanowić uprawy głównej w kolejnym roku. Poza tym obowiązuje w nich zakaz stosowania środków ochrony roślin.

W związku z tym możliwe jest wykonanie mulczowania jeszcze przed zimą, co może znacznie ułatwić wiosenne zabiegi uprawowe. Oczywiście warunkiem jest korzystny przebieg warunków pogodowych.

Inną praktyką w tym ekoschemacie jest wymieszanie obornika na gruntach ornych w ciągu 12 godzin od jego aplikacji. W niektórych sytuacjach (duże pole, fatalna pogoda) spełnienie tego wymogu może być kłopotliwe.

Zgodnie z obowiązującymi przepisami obornik można stosować na gruntach ornych od 1 marca do 31 października. Pod burak cukrowy może być stosowany jedynie jesienią, a pod ziemniak jesienią lub wiosną. W tym drugim przypadku stosowanie jesienne odznacza się wieloma zaletami w stosunku do terminu wiosennego: łatwiejsze przygotowanie stanowiska i mniejsze straty wilgoci wiosną, zmniejszenie ilości prac przed sadzeniem oraz lepsze wykorzystanie składników pokarmowych przez rośliny. Efektem jest wzrost plonu bulw rzędu kilku t/ha.

Nie uciekaj od mulczera

Po zbiorze kukurydzy na ziarno pozostaje znaczna masa słomy oraz wysokie ściernisko. Przygotowanie takiego stanowiska pod uprawę rośliny następczej jest kłopotliwe i zwykle wskazane na niepowodzenie, jeśli nie zastosuje się mulczera. Niestety, w praktyce dość często można spotkać się z takimi przykładami.  

Użycie mulczera nie tylko ułatwia wymieszanie pociętej słomy i ścierniska z glebą, ale, co jest bardzo ważne, przyczynia się do zniszczenia larw omacnicy prosowianki, która, przygotowując się do przezimowania, przemieszcza się do dolnego międzywęźla. Wykonanie samej orki bez uprzedniego mulczowania jest mało skuteczne. 

tekst i fot. dr hab. inż. Arkadiusz Artyszak, prof. SGGW

Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie

Cały tekst można przeczytać w wydaniu 10/2023 miesięcznika „Nowoczesna Uprawa”