Rzepak oziminy dokarmiaj dolistnie

Organem rośliny wyspecjalizowanym w pobieraniu składników pokarmowych jest korzeń, ale pewną część makroelementów i praktycznie całą ilość mikroelementów można skutecznie dostarczyć roślinom nalistnie. Dokarmianie dolistne jest szczególnie ważne w okresie, gdy występują warunki utrudniające pobieranie składników pokarmowych przez system korzeniowy roślin np. susza, niska temperatura. Z makroskładników, które mogą być dostarczane dolistnie największe znaczenie mają magnez (Mg) i siarka (S). Popularnym nawozem, w którym są wnoszone jest jednowodny siarczan magnezu. Nawóz ten należy stosować wiosną w uprawie rzepaku ozimego trzykrotnie do końca fazy zielonego zwartego pąka, a w zbożach ozimych do otwarcia pochwy liścia flagowego (również trzykrotnie). Dawka nawozu w każdym zabiegu wynosi od 5 do 7,5 kg/ha. Zamiast jednowodnego siarczanu magnezu można zastosować w tych samych terminach i dawkach nawóz AminoMag Activ. Jednowodny siarczan magnezu należy też zawsze stosować przy oprysku dolistnym wodnym roztworem mocznika (mocznik bez inhibitora ureazy i powłoki biodegradowalnej). Ogranicza ryzyko poparzenia roślin przez toksyczny amoniak powstający podczas rozpadu mocznika stosowanego w wysokiej temperaturze. Należy pamiętać, że rozpuszczaniu mocznika w wodzie towarzyszy oziębianie cieczy roboczej, a jednowodnego siarczanu magnezu odwrotnie – wzrost temperatury. Jednowodny siarczan magnezu jako dodatek do cieczy roboczej z mocznikiem stosuje się w stężenie 2,5% (2,5 kg nawozu w 100 l wody).

Z mikroelementów rzepak ozimy wymaga dobrego zaopatrzenia w bor (B). Według danych IUNG-PIB w Puławach rzepak do wyprodukowania 1 t nasion wraz odpowiednim plonem słomy pobiera 51 g boru. Jest to najbardziej deficytowy mikroskładnik w naszych glebach. Na niedobór boru szczególnie narażone są gospodarstwa, w których nie prowadzi się produkcji zwierzęcej, a tym samym nie mają one dostępu do nawozów naturalnych. W uprawie rzepaku ozimego zaleca się stosowanie dwukrotne nawozu Boron Forte do końca fazy intensywnego wydłużania łodygi w dawce 1-2 kg/ha w każdym zabiegu.   

Ostatnio coraz więcej uwagi przywiązuje się do pierwiastków korzystnych, w tym krzemu (Si) i tytanu (Ti). Są to składniki, które nie są uznawane ani za makro-, ani za mikroskładniki. Mają jednak korzystny wpływ na wzrost i rozwój roślin, szczególnie w niekorzystnych warunkach. Nawozem dolistnym zawierającym krzem jest m.in. Immuno Activ Si. W uprawie rzepaku należy stosować go wiosną po ruszeniu wegetacji, a w zbożach ozimych w okresie krzewienia oraz w fazie strzelania źdźbło w dawce 0,5 l/ha w każdym zabiegu. Tytan zawiera nawóz Amino ProTytan, który w uprawie rzepaku ozimego trzeba stosować w fazie formowanie pędów bocznych, intensywnego wzrostu oraz zielonego zwartego pąka. Natomiast w zbożach ozimych na początku fazy krzewienia, początku strzelania w źdźbło oraz podczas otwarcia pochwy liścia flagowego. Dawka nawozu w każdym z terminów aplikacji wynosi 0,25-0,5 l/ha.

Warto pamiętać, że do przygotowania cieczy roboczej należy używać ogrzanej wcześniej wody, aby nie spowodować szoku termicznego u opryskiwanych roślin, szczególnie gdy zabieg wykonywany jest w wyższych temperaturach powietrza. Jeśli stosuje się twardą wodę, to wskazane jest zastosowanie kondycjonera wody np. Aqua Soft. Należy stosować się ściśle do zaleceń producenta co dawki nawozu. W razie stosowania nawozów ze środkami ochrony roślin w mieszaninach zbiornikowych należy zasięgnąć informacji u producenta pestycydu, czy jest to możliwe. Zawsze przed przygotowaniem takiej mieszaniny należy przeprowadzić test mieszalności, aby sprawdzić, czy nie dochodzi do niekorzystnych reakcji pomiędzy poszczególnymi komponentami cieczy roboczej (wytrącanie osadów, kłaczenie). Zabiegów dokarmiania dolistnego nie powinno się wykonywać częściej niż co 7 dni.