Substancje alternatywne w odchwaszczaniu

Obecnie Unia Europejska dopuszcza stosowanie ok. 500 substancji czynnych środków ochrony roślin. Po wprowadzeniu strategii Europejskiego Zielonego Ładu przyjęto założenia redukcji pestycydów do 2030 r. aż o połowę!

Czy założenia zostaną zrealizowane, pokaże czas. Pierwsze jaskółki już są. Najwięcej decyzji dotyczy wycofywania fungicydów i insektycydów, ale i wśród herbicydów są „straty”. Z punktu widzenia rolników najważniejsze są wskazówki dotyczące rozwiązań alternatywnych. Największym problemem związanym z wycofywaniem substancji czynnych (s.cz.) jest ich udział w środkach stanowiących mieszaniny fabryczne. Powoduje to równoczesne wycofywanie s.cz., co do których nie ma żadnych przeciwwskazań.

Luki w odchwaszczaniu buraków

Pod względem odchwaszczania ostatnio najbardziej poszkodowaną rośliną jest burak cukrowy. W momencie wycofania desmedifamu na rynku nie znajdował się ani jeden preparat posiadający tę s.cz. jako pojedynczy związek, a zniknęło kilkadziesiąt preparatów, w których był komponentem łącznie z etofumesatem, fenmedifamem i/lub lenacylem. Jednocześnie jego wycofanie uniemożliwiło stosowanie wielu mieszanin zbiornikowych, np. z chlopyralidem, metamitronem bądź triflusulfuronem. Najważniejszymi gatunkami zwalczanymi przez desmedifam były komosa biała i szarłat szorstki. Równie dobrze są one niszczone przez herbicydy zawierające w składzie etofumesat i metamitron, co można i należy wykorzystać w praktyce.

Z ochrony buraków przed zachwaszczeniem bez większego nagłośnienia wycofano także chlorydazon, skuteczny w zwalczaniu komosy białej i niektórych chwastów kapustowatych. Po części tę lukę wypełniają dwa z nowszych herbicydów: Safari DuoActive 78,5 WG (lenacyl + triflusulfuron metylowy), chociaż w etykiecie zakres wymienionych wrażliwych chwastów jest dość skromny i nieco starszy Conviso One (foramsulfuron + tienkarbazon metylu), zalecany do stosowania wyłącznie w odmianach buraka cukrowego posiadających odporność na herbicydy z grupy inhibitorów ALS.

inż. Adam Paradowski

fot. Fiedler

Cały tekst można przeczytać w wydaniu 11-12/2023 miesięcznika „Nowoczesna Uprawa”