Wiosną skracamy zboża ozime

Niemal każda etykieta dotycząca retardantów rozpoczyna się od informacji, że jest to regulator wzrostu i rozwoju roślin zapobiegający wyleganiu zbóż uprawianych na dobrych stanowiskach lub nawożonych wysokimi dawkami azotu. Środek powoduje skrócenie i usztywnienie źdźbeł, co przeciwdziała wyleganiu łanu i ułatwia zbiór.

Ta krótka informacja to dopiero początek zaleceń dotyczący intensywności działania środka, uzależniony od terminu opryskiwania, fazy rozwojowej rośliny uprawnej, zwartości łanu, stanowiska oraz warunków atmosferycznych. Najlepszy efekt osiągany jest w uprawach będących w okresie intensywnego wzrostu, ale żeby to osiągnąć, należy poznać cały program ochrony. Zwłaszcza że jest on bardzo skromny, jeżeli rozpatrujemy go pod kątem liczby zalecanych substancji czynnych, których jest 5 (chlorek chlorocholiny, chlorek mepikwatu, etefon, proheksadion wapnia, trineksapak etylu), a bardzo bogaty w produkty handlowe, których jest zarejestrowanych blisko 100! Możliwość stosowania mieszanin fabrycznych, zbiornikowych oraz dawek dzielonych dodatkowo zwiększa liczbę kombinacji.

Szeroka reprezentacja i jedna nowość

Tak znaczna liczba produktów oferowana przez wiele firm rejestrowanych pierwotnie i często uzupełnianych decyzjami o zmianach w etykietach spowodowała znaczną różnorodność zaleceń. Dotyczą one dawek, ale najwięcej różnic jest w terminach stosowania tych samych substancji czynnych w poszczególnych gatunkach zbóż. Różnice te często są mało istotne, co przedstawiono w tabeli. Ilustruje ona możliwość aplikacji pojedynczych substancji czynnych.

Najliczniej jest reprezentowany trineksapak etylu (około 50), etefon (20), chlorek chlorocholiny (13) i chlorek mepikwatu (3). Proheksadion wapnia, który dotychczas zalecany był wyłącznie w mieszaninach, w obecnym sezonie ma jednego przedstawiciela w postaci preparatu Fabulis OD, zawierającego tylko tę substancję czynną.

CCC bez rejestracji w jęczmieniu ozimym

Znany od lat chlorek chlorocholiny (dawniej bardziej popularny jako CCC lub chlorek chloromekwatu) początkowo był zalecany w pszenicy, później w życie i pszenżycie. Ze względu na wrażliwość jęczmienia ozimego nigdy nie doczekał się rejestracji w tym zbożu. Posiada najbardziej ustabilizowane zalecenia pod względem terminów stosowania.

inż. Adam Paradowski

Cały tekst można przeczytać w wydaniu 03/2022 miesięcznika „Nowoczesna Uprawa”