Cenne trawy dla odnowy łąk i pastwisk

Stan łąk i pastwisk można poprawić już wiosną. Jednak rolniczy efekt renowacji zależy głównie od nawilgotnienia gleby i stanu murawy. Jeszcze niedawno najtańszym sposobem zregenerowania użytków zielonych było zastosowanie tak zwanej uderzeniowej dawki nawozów mineralnych.

Dzisiaj przy wysokich cenach nawozów nie jest to już takie oczywiste.

Uderzeniowa dawka NPK

Bezuprawowy sposób polepszenia składu botanicznego runi łąk i pastwisk polega na zastosowaniu zwiększonego nawożenia NPK. Warunkiem jest udział w runi co najmniej 20-30% wartościowych gatunków traw i roślin bobowatych oraz nieprzekraczalny 10% udział uciążliwych chwastów mocno rozrastających się, w tym azoto- i potasolubnych. Ten sposób odnowy dotyczy trwałych użytków zielonych, na których orka i ponowny zasiew mieszanek regeneracyjnych są niemożliwe do wykonania lub istnieje ryzyko erozji gleby po wykonanej orce. Po zadziałaniu oprysku środkami chemicznymi na chwasty, wprowadza się zwiększone dawki nawozów mineralnych, które mają stymulować intensywny rozwój pozostających w runi traw. Wielkość dawek należy ustalić w oparciu o wyniki badań zasobności gleby i jej rodzaj. Ilości te najczęściej kształtują się następująco:

na glebach mineralnych:

• N – 100 do 150 kg/ha;
• P₂O₅ – 60 do 80 kg/ha;
• K₂O – 100 do 160 kg/ha;

na glebach organicznych torfowo-murszowych:

• N – 60 do 80 kg/ha;
• P₂O₅ – 80 do 120 kg/ha;
• K₂O – 120 do 180 kg/ha.

Dawki składników (z wyłączeniem fosforu) powtarza się po zbiorze pierwszego pokosu. Na glebach organicznych ilość azotu jest zmniejszana, ponieważ w procesie mineralizacji materii organicznej sukcesywnie wzrasta w glebie zawartość azotu mineralnego. Głównym celem zwiększonych dawek nawozowych jest pobudzenie rozwoju w runi traw wysokich. Tego typu regeneracja znajduje zastosowanie na odwodnionych łąkach torfowych naturalnych i obsiewanych przed laty, na łąkach położonych na zdegradowanych torfowiskach i płytkich murszach, na zaniedbanych i zubożałych łąkach oraz na pastwiskach nadmiernie wyeksploatowanych. Odnawiając ruń poprzez nawożenie, trzeba zachować ostrożność, aby nie przedawkować azotu i potasu kształtujących skład botaniczny runi.

tekst i fot. prof. dr hab. Piotr J. Domański

Cały tekst można przeczytać w wydaniu 04/2022 miesięcznika „Nowoczesna Uprawa”