Czym zwalczyć trawy w rzepaku?

Zbiorowiska chwastów jednoliściennych, łącznie z samosiewami zbóż, pokrywające około 10% powierzchni uprawy rzepaku stanowią pierwszy próg szkodliwości, co przekłada się na blisko 5% strat nasion.

Według innych danych, na plantacjach rzepaku w stanowiskach po kombajnowym zbiorze zbóż na 1 m2 wschodzi około 60-80 samosiewów. Jeżeli nie zostaną zniszczone, to jak obliczono strata nasion rzepaku może wynosić ponad 20 procent! Chwasty jednoliścienne są równie konkurencyjne jak dwuliścienne i należy je koniecznie zwalczać.

Które trawy najgroźniejsze?

Do najbardziej uciążliwych traw w rzepaku należą samosiewy zbóż. Wynika to z jego powszechnej uprawy na stanowiskach po zbożach. Przedplonem dla rzepaku mogą być zarówno zboża ozime, jak i jare. Formy ozime są zdecydowanie bardziej konkurencyjne. Niezwalczone jesienią konkurują z rzepakiem wraz z ruszeniem wegetacji wiosennej. Nie oznacza to, że można całkowicie lekceważyć samosiewy zbóż jarych. Z pewnością po pierwszej fali mrozów wymarzną, ale jeżeli rzepak był siany stosunkowo wcześnie, a ich wschody nastąpiły również wcześnie, to okres współzawodniczenia do pierwszych mrozów maże trwać nawet kilka miesięcy. Rozsądnym rozwiązaniem jest tę konkurencję odpowiednio wcześnie wyeliminować.

Z traw jednorocznych zachwaszczających rzepak można wymienić: miotłę zbożową, owies głuchy, wyczyniec polny oraz niektóre gatunki stokłos, wiechlin i życic. Nie występują licznie, chociaż niektóre z nich pojawiają się coraz częściej. Występując łącznie z samosiewami zbóż, potęgują problem.

Wieloletni perz właściwy jest gatunkiem stanowisk zaniedbanych. Masowo pojawia się podczas wiosny, stąd wielu producentów graminicydów nie zaleca jego zwalczania w zabiegach jesiennych (tabela). Jednak może się pojawić, zwłaszcza na plantacjach zakładanych najwcześniej, i wtedy należy go zwalczać.

Optymalne fazy i dawki

Samosiewy zbóż najlepiej jest zwalczać w fazie od dwóch liści do początku krzewienia. Wówczas do ich zniszczenia wystarczają najniższe dawki. W późniejszych fazach rozwojowych również są wrażliwe, chociaż wtedy należy stosować wyższe spośród zalecanych dawek. Pozostałe gatunki jednoroczne, jak: owies głuchy, miotła zbożowa czy wyczyniec polny, na ogół giną po zastosowaniu dawek zalecanych do zwalczania samosiewów.

tekst i fot. inż. Adam Paradowski

Cały tekst można przeczytać w wydaniu 10/2021 miesięcznika „Nowoczesna Uprawa”