Dokarmiamy uprawy aminokwasami

Typowy dla ostatnich zim brak okrywy śnieżnej powoduje, że większość rzepaków, pszenic i jęczmieni wczesną wiosną nie wygląda najlepiej i budzi obawy o dalszy dobry rozwój. Co zrobić, aby przywrócić wigor roślin?

W celu szybkiej ich regeneracji i wzrostu warto wiosną wspomóc uprawy ozime preparatami aminokwasowymi. Współczesne, wydajne odmiany wymagają wielokierunkowego wsparcia, które pozwoli wykorzystać ich potencjał plonotwórczy.

Aminokwasy to duża i dość mocno zróżnicowana grupa związków chemicznych zawierających zasadową grupę aminową i kwasową hydroksylową. Znanych jest ponad 300 cząsteczek klasyfikowanych jako aminokwasy, ale tylko 20 z nich jest budulcem białek roślinnych. Są one produkowane w komórkach roślin i wykorzystywane do budowy bardziej skomplikowanych związków. Ludzie i zwierzęta potrzebują również aminokwasów do procesów życiowych. Większość z nich, zarówno ludzie, jak i zwierzęta, mogą wytwarzać samodzielnie, ale niektóre muszą pochodzić z pokarmu, i są to tzw. aminokwasy egzogenne.

Aminokwasy w roślinach pełnią wiele ważnych funkcji: są składnikami budulcowymi białek, peptydów, fitohormonów, enzymów i innych substancji o charakterze budulcowym i regulacyjnym. Z tego powodu każda sytuacja utrudniająca ich syntezę lub transport może mieć negatywne przełożenie na plonowanie.

Najważniejszą funkcją aminokwasów w roślinach jest ich rola budulcowa w białkach, kwasach nukleinowych, hormonach i peptydach. Prawdopodobnie nie ma funkcji życiowej, w którą nie byłyby zaangażowane aminokwasy. Rośliny wprawdzie są zdolne do samodzielnej syntezy aminokwasów, ale jest to proces wymagający czasu i energii oraz dostępności składników budulcowych. W sytuacji, gdy jeden z elementów procesu syntezy ulega zaburzeniu, np. zbyt niska temperatura albo deficyt tlenu dla włośników upośledzą proces pobierania azotu, to ograniczona zostanie synteza aminokwasów, a tym samym rozwój rośliny. Czynników zakłócających proces wytwarzania aminokwasów może być bardzo wiele. Mogą one być spowodowane warunkami klimatycznymi, glebowymi lub chorobami roślin. Klasycznym przykładem jest osłabienie roślin po zimie, przymrozkach lub innych stresach. W takiej sytuacji wsparcie rośliny przez dostarczenie aminokwasów z zewnątrz może być kluczowe dla uzyskania prawidłowego wzrostu i rozwoju, a tym samym plonu.

Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu

Cały tekst można przeczytać w wydaniu 03/2024 miesięcznika „Nowoczesna Uprawa”